UNI VERSO
ya no me acuerdo de
cómo era yo
/ antes de ser tan
tuya
es un verso
demasiado largo para ser
un solo verso
decido partirlo en
dos
por una cuestión de
ritmo
ya no me acuerdo de
cómo era yo
antes de ser tuya
pero no es lo mismo
no se pueden quebrar
las verdades
quiero decir
las certezas
la certeza es la
hermana rica
de la verdad
ya no me acuerdo de
cómo era yo
/ antes de ser tan
tuya
(UNI BERTSO
jada ez dut
gogoratzen nolakoa nintzen ni
/ hain zurea izan
aurretik
neurtitz luzeegia da
bertso lerro bakarra
izateko
bitan partitzea
erabakitzen dut
erritmo kontuagatik
jada ez dut
gogoratzen nolakoa nintzen ni
hain zurea izan
aurretik
baina ez da gauza
bera
ezin dira egiak
hautsi
esan nahi dut
ziurtasunak
ziurtasuna egiaren
ahizpa aberatsa da
jada ez dut
gogoratzen nolakoa nintzen ni
/ hain zurea izan
aurretik)
POEMAIL
me gusta
amor
cómo suena mi
nombre en tu boca
me gusta cuando
repites mi nombre
cuando lo dices
muchas veces seguidas
como si no hacerlo
fuera
quedarse con las
ganas de más
o dejar a medias una
tarea
muy importante
de la que dependen
la vida
y el pulso
me gusta cuando
dices mi nombre
porque es como si me
dijeras a mí
y diciéndome me
hicieras
una
mujer
nueva
(EPOSTAPOEMA
atsegin dut
laztana
nola entzuten de
nire izena
zure ahoan
atsegin dut nire
izena errepikatzen duzunean
jarraian askotan
ahoskatzen duzunean
horixe ez egitea
gehiagorako gogoz
geratzea
balitz bezala
edo lan garrantzitsu
bat
erdizka uztea
zeinaren menpe
dauden
bizitza eta
pultsua
atsegin dut nire
izena ahoskatzen duzunean
ni ahoskatuki
baninduzu bezalakoa baita
eta ni ahoskatzean
emakume
berri bat
egingo baninduzu
bezala)
VUELTA E IDA
desandar las
palabras
nunca tachar
tachar es echar cal
viva
sobre lo dicho
lo escrito
lo pensado
alguna vez
quieres desandar lo
vivido
pero solo puedes
retroceder
sobre tus pasos
reconociendo un
camino que
alguna vez te supo
de memoria
buscando encajar su
barro
en tus huellas
ahora
se clava la tierra
seca en los pasos
y un escalofrío de
recuerdos
te rasga la piel
nuevo de abril
de dos mil siete
(ETORRI-JOANA
hitzak desibili
inoiz ez urratu
urratzea kare bizia
botatzea da
inoiz
esandakoaren
idatzitakoaren
pentsatutakoaren
gainean
bizitakoa desibili
nahi duzu
baina soilik atzera
egin dezakezu
zure urratsen
gainean
bide bat ezagutuz
inoiz buruz ikasi
zintuena
bere lokatza zure
urratsetan
sartu nahian
orain
lur lehorra
iltzatzen da pausoetan
eta hotzikaraz
betetako oroitzapen batek
azala urratzen dizu
bi mila zazpiko
apirilak bederatzi)
Itziar Mínguez
Arnáiz. “Pura coincidencia / Kointzidentzia Hutsa”. 2010,
Editorial Point de lunettes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario